دلنوشته ای هدیه به حضرت زینب سلام الله علیها

نوری از عفاف که در دامان مادری پهلو شکسته پرورش یافت

پرورشی قدسی درمیان سرچشمه ای از مهر و معنویت

اسوه ای سرشار از فضائل الهی 

چه کسی میدانست که چه رسالتی بر دوش بانویی از تبار نور خواهد بود؟

چه کسی میدانست که کلمه ی صبر قرار است معنایش را از این بانو وام بگیرد؟

نوری که صدای فریاد کوبنده اش قفلی بر دهان تمام دژخیمان بود

فریادی که هنوز هم به گوش میرسد

مادری که برای در طبق اخلاص گذاشتن فرزندانش برای بیان حق ، کم از ابراهیم نداشت

ابراهیم جدال حق علیه باطل

شیرزن دشت کربلا

کلامش نور ، نگاهش نور

بانوی من زینب

این روزها تمام معشوقان خاندان نبوی انتظار نگاه شما را می کشد

نگاهی که معنای امتحان و آزمایش الهی را درک کرد 

نگاهی که در دشت کربلا جز زیبایی و نور الهی هیچ ندید.

 

نویسنده :‌ سرکار خانم لیدا اسحاقی

مرتبط نوشت :‌ با تشکر از نویسنده این دلنوشته بابت همکاری در نگارش مطالب سایت هیات

 

نحن بفداک یا زینب

هوالعزیز و هوالجمیل

نیمه های بعضی ماه ها بد جور آدمی را به هم میریزد. رجب المرجب را خیلی دوست دارم . هم به خاطر میلادهایش و هم به خاطر وفات دختر شاه عالمین. اصلاً دقیق که بشوی می فهمی زینب همه چیز دارد . زینب با خودش همه چیز می آورد. زینب همه را جمع می کند . زینب یعنی تمام آنچه که از یک نفر توقع داری . وقتی با مادر همراهش کنی می شود دختری به تمام معنا مادر . وقتی با حیدر همراهش کنی می شود سر تا پا ذوالفقار. وقتی با حسن همراهش کنی می شود خواهری کنار طشت . 

اما امان از وقتی که کربلایی اش کنی . می شود ارباً اربا . می شود مقطع الاعضاء . می شود خون خدا . می شود همان حسین . همان حسین ذبیح بالقفا.....

زینب به اینجا ختم نمی شود . باید از این جا به بعد راهی کوفه و شامش کنی . وقتی میرسد به کوفه باز میشود حیدر . باز میشود زهرایی که باید دفاع کند ار قامت ولایت . باز می شود حسین . 

وقتی به شام میرسد دیگر گریه امانت نخواهد داد . اینجا را باید سکوت کنی و بگذاری تاریخ خود برایت روضه بخواند . اینجا یعنی الشام الشام الشام ...

به اینجا که میرسی باید زانوی ادب بزنی تا گوش تو بشنود آنچه را باید بشنود و چشمانت ببیند آنچه را باید ببیند .

زینب را اگر فقط صبر بخوانی جفا کرده ای . اگر فقط استقامت بخوانی ظلم کرده ای . زینب را فقط باید زینب بخوانی ...همین ... فقط زینب